«»
van alles verbazen...
Ik verliet als laatste de snelbus en vrijwel
meteen zag ik het grote houten kruis
Een kleurenfotokopie, geplastificeerd,
markeerde de herinnering aan een volwassen
man
Zou hij hier dichtbij aangereden zijn?
Hij is de directe buurman van het poesje-klein
dat hier begraven ligt
Zou de gemeente dit blijvend gedogen? Dat kan
toch nooit de bedoeling zijn! Een officiƫle
begraafplaats is dit immers niet
Wie zou de man zijn, misschien wel een zwerver?
Het getuigt wel van veel creativiteit die je hier ziet!
Dakoyria, 2019.
Dat houten kruis...
Als je er maar oog voor hebt, kun jij je overvan alles verbazen...
Ik verliet als laatste de snelbus en vrijwel
meteen zag ik het grote houten kruis
Een kleurenfotokopie, geplastificeerd,
markeerde de herinnering aan een volwassen
man
Zou hij hier dichtbij aangereden zijn?
Hij is de directe buurman van het poesje-klein
dat hier begraven ligt
Zou de gemeente dit blijvend gedogen? Dat kan
toch nooit de bedoeling zijn! Een officiƫle
begraafplaats is dit immers niet
Wie zou de man zijn, misschien wel een zwerver?
Het getuigt wel van veel creativiteit die je hier ziet!
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 04-06-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dat houten kruis...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over locaties en plekken
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Het dorp waar ik woon!
- Het Rode Plein
- Museum Speelklok
- Antwerpen, stad aan de...
- Droomtuinen
- Verslag uit de Ardennen