INLOGGEN
«»

Die eikenboom uit mijn jeugd

Mijn gedachten zijn momenteel bij die zo
heel oude eikenboom
Hij stond stevig op het erf van een boer
Wij bewoonden een stukje van zijn land met
velen Hij verkocht de grond en ging die
verdelen

Op maar steenworp afstand zag je al ons
stenen balkon
We reikten de vogels geregeld voedsel aan
Daarna vlogen zij richting boer; wij konden hen
uitvoerig bewonderen gaan

De eerste groene blaadjes, het ´gevaarte´ in
lentetooi Hemeltje lief wat was die boom toen
mooi!
Menig gevleugeld dier vond er later een
beschutte plek, tegen slecht weer dan ja
Ook bouwden ze nesten op een heel geschikte
stek...

Mee kregen we nog iets van het boerengebeuren:
een haan die er ergerlijk vroeg kraaide, hennen die
rondfladderden en eieren legden
Een zwarte huiskat die er onbarmhartig klaagde
en zeurde

Een groot, zwart hek schermde af wat nog van de
boer was Eraan grenzend de stoep en de rijweg
waaraan de eik gedeeltelijk luwte gaf
Dát is wat me van onze verhuizing vooral zo spijt:
die rond scharrelende boer die eieren raapte
Op zijn pad zelfs nog wel wegschietende muizen vond.

Dakoyria, 2019.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 05-05-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Die eikenboom uit mijn jeugd’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.