De Roemeen

Dakoyria

De Romeen, mij in de loop der tijd zo heel vertrouwd,
verkocht altijd Straatjournaals
Vaak had hij het koud en werd bij de Super binnen
gevraagd

Over gebrek aan zorg dáár heeft hij nimmer geklaagd!
Koffie werd geregeld voor hem gehaald; in zijn eenvoud
daarbij gestraald
Práten met hem was een moeilijke zaak Hij zocht nog
even de w.c. op en dronk de laatste rest koffie, zoals vaak

Pogingen tot een gesprek waren er wel degelijk, maar die
heeft hij wat moedeloos al snel gestaakt
Nu zie ik hem al zo lang niet meer..... Ging hij soms naar
zijn land van herkomst terug?

Of huurde men hem elders -goedkoop- in?
Toch wel wat voordeel voor hem of betere omstandigheden
meer naar zijn zin?
Het is vreemd, maar ik mis hem, zo behorend bij het winkel-
beeld Niemand nam tot dusver zijn plaatsje al in.

Dakoyria, 2019.