«»
Geïsoleerd en afgelegen
Ver van Randstad en geweld
Boven de tijdsgeest uitgestegen
Vol van rust en romantiek
Van de drukte afgedreven
Sfeer van geluk en melancholiek
Door de wind en golven ingegeven
Zacht gekwetter op het wad
De zon schijnt op de rode toren
Toeristen fietsend door de stad
Zo nu en dan de rust verstorend
Al wie in vredigheid gelooft
En voor wie de tijd te zwaar woog
Vind zo veel ruimte in zijn hoofd
Op dat kleine Schiermonnikoog
Het eiland
Een stukje wereld op zichzelfGeïsoleerd en afgelegen
Ver van Randstad en geweld
Boven de tijdsgeest uitgestegen
Vol van rust en romantiek
Van de drukte afgedreven
Sfeer van geluk en melancholiek
Door de wind en golven ingegeven
Zacht gekwetter op het wad
De zon schijnt op de rode toren
Toeristen fietsend door de stad
Zo nu en dan de rust verstorend
Al wie in vredigheid gelooft
En voor wie de tijd te zwaar woog
Vind zo veel ruimte in zijn hoofd
Op dat kleine Schiermonnikoog
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 13-01-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
AntigoonActief sinds: 27-07-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het eiland’ van Antigoon zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over locaties en plekken
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Het dorp waar ik woon!
- Het Rode Plein
- Museum Speelklok
- Antwerpen, stad aan de...
- Droomtuinen
- Verslag uit de Ardennen