Waar oma en opa woonden
Mijn opa haalde mij toen nog zware zakken zand
Hoewel al op leeftijd, exact op het terrasje van
de tuin beland
Zo sterk kan een indruk zijn dat ik het nog steeds
weet
Ik verloor hem veel te vroeg, kort maar mocht hij
mijn opa zijn
De woning was gesitueerd recht tegenover een
berg roestig oud staal Daartussen liep wel een
sloot, die vergoedde de aanblik helemaal
Een ouderwets woninkje met een nog steile
trap naar de zolder
Niet vermoede schatten lagen daar, zo heel
bijzonder
Een wandkleed met een jachttafereel
bekleedde in de voorkamer de muur
Pal daarvoor stond een canapé, geschikt
om te rusten op een daarvoor bestemd uur
Onverwacht ging opa zomaar dood, in die
veraf gelegen stad
Nauwelijks dat ik later gelegenheid had
al dit dierbaars nogmaals te betreden
Oma verhuisde kort erna, waardoor dit
alles tot herinnering werd en voorgoed
thuis hoort in een ver verleden.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-11-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Waar oma en opa woonden’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.