Een zonnige herfstmorgen

Dakoyria

De zondagmorgen straalt als vanouds een en al
rust uit
Zware vrachtwagens tuffen soms voorbij, op
het voertuig geen enkele reclame geschilderd
Verwonderd kijk ik mijn ogen uit

Een felblauwe auto staat dichtbij geparkeerd te
stralen in de zon Een helderwitte dient als
afleiding Wie zoiets verzón?

Struiken verliezen al hun bruin, verdord blad
Een eenzame jogger die compleet de tijd vergat
Mensen laten zoals altijd hun honden uit,
rustigjes ná de koffie, nu men volop gelegenheid
had...

Ikzelf vermaak me binnen met dit alles: zacht
staat een popzender aan
Al dichtend aan de tafel laat ik verdere woorden
ontstaan
Beëindigen van dit al een meer intuïtief besluit.

Dakoyria, 2018.