ALPENWONING
De hut toont trots haar stenen onderlichaamvan zuiver blakend wit, wiens sterke hechtheid
troont op grond, verbrokkeld en eigengereid;
daarin schuilen keien en gruis te zaam.
Het donkerbruine balkenhout laat lijdzaam
verstilde wind en stemmen uit elke tijd
langs vier wanden gaan, is altijd bereid
heden en toekomst te maken tot één naam.
De gevels wenden hun glazen ogen
naar binnen om ongestoorde vensterkracht
te doen werken, stil, weloverwogen:
witblauwe schemer vult geurig en zacht
kamer en keuken, die steeds betogen
hoe berglucht in kleine ruimte schaterlacht.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-07-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Han MessieActief sinds: 18-01-2018 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ALPENWONING’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over locaties en plekken
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|