Het schijn (riviertje)

Ron Dietvorst

Het Schijn (riviertje)

Hevig kronkelend als was het van een overdaad aan wijn,
of, in ieder geval, het had alle schijn,

begonnen als iets van niks in de achtertuin van de Westmalse Trappisten,
werd ze misschien ook wel gebruikt door die gasten die van gisten wisten,

kalm en vredig waste verder onderweg naar ’t stad,
ze had immers vernomen dat ze daar een grote zus had,

een kok uit Zoersel die haar misbruikte en met afval smeet uit zijn wok,
wees haar de weg naar het Lobroekdok,

aan het Schijnpoort konden mensen weer hun handen niet van de natuur houden,
protesteren had geen zin, maar ze zouden het weten, ze zou het onthouden,

in Merksem weten ze er alles van, als het pijpenstelen giet, zo nu en dan,
dan neemt ze wraak, het heeft er tenminste alle Schijn van.