VERSTILDE SCHOTEN
Ergens in Breda 's bedaagde Mastbos
waar eens mannen van het krijgswezen
strijdlustig hun vuurwapens lieten brullen
ligt een vredig ogend moeras
rondom het kleine gras- en poelenrijk
scheppen dichte eiken en pijnbomen
geheel eigen groene wereldranden
glanzende blanke berken beuren
het leven binnen deze einders op
grote zilverreigers dalen stijgen
waakzaam heersend _ toch zachtzinnig
hun vleugelslag verspreidt ademtocht
over zwemvogels kruipende diertjes
bij drukke kikkervergadering
door die besloten wildernis
sluipt een roofdier heimelijk rond
maar eerbiedigt de hier luidende wet
met zorgzaam kundig speurvernuft
zoekt slimme moeder vos
sterkend voedsel voor haar spruiten.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 29-03-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
De vroegere militaire schietbaan van Breda is thans een beschermd rustgebied voor het wild, onder hoede van Staatsbosbeheer.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘VERSTILDE SCHOTEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.