«»
Niemandsland waar ben ik beland?
Niets valt nog te zeggen van een
gedeelde identiteit, een gevoel
van geschiedenis of een reden
van wat voelt als in gemeenschap
beleefde spijt.
Het niemandsland kent straten en
pleinen. Het niemandsland voelt
verrassend en tegelijkertijd leeg.
Een toekomst lijkt hier voor het
oprapen. Een toekomst voor de
dolende die in strijd met de tijd
zichzelf oversteeg.
Niemandsland grenzeloos en misschien
onbegrensd en onbedoeld. Wie blijft
zoeken op nieuwe gronden vindt soms
iets van zichzelf terug wat op
wezenlijke waarden stoelt.
niemandsland grenzeloos verpozen.
Niemandsland grenzeloos verpozen.Niemandsland waar ben ik beland?
Niets valt nog te zeggen van een
gedeelde identiteit, een gevoel
van geschiedenis of een reden
van wat voelt als in gemeenschap
beleefde spijt.
Het niemandsland kent straten en
pleinen. Het niemandsland voelt
verrassend en tegelijkertijd leeg.
Een toekomst lijkt hier voor het
oprapen. Een toekomst voor de
dolende die in strijd met de tijd
zichzelf oversteeg.
Niemandsland grenzeloos en misschien
onbegrensd en onbedoeld. Wie blijft
zoeken op nieuwe gronden vindt soms
iets van zichzelf terug wat op
wezenlijke waarden stoelt.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 13-08-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Willem Bernardus TijssenActief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:
Schrijver: Willem B. Tijssen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘niemandsland grenzeloos verpozen.’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over locaties en plekken
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Het dorp waar ik woon!
- Het Rode Plein
- Museum Speelklok
- Antwerpen, stad aan de...
- Droomtuinen
- Verslag uit de Ardennen