«»
en voelde me ook
woorden werden niet gewisseld
een knik meer niet
de mannenn
om vijf uur het café
om zeven aardappeleters
vol laten lopen
en niet meer spreken
schreeuwen als spreeuwen
en pronken met hun listigheid
om ladderzat te rijden
het spotten met gezag
als ze beschonken waren
en moeder het niet zag
het eeuwig atavisme
je moet je plan maar trekken
een raar soort soldaat schweik
een dorp
woonde in de ketenstraaten voelde me ook
woorden werden niet gewisseld
een knik meer niet
de mannenn
om vijf uur het café
om zeven aardappeleters
vol laten lopen
en niet meer spreken
schreeuwen als spreeuwen
en pronken met hun listigheid
om ladderzat te rijden
het spotten met gezag
als ze beschonken waren
en moeder het niet zag
het eeuwig atavisme
je moet je plan maar trekken
een raar soort soldaat schweik
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 06-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘een dorp’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over locaties en plekken
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Het dorp waar ik woon!
- Het Rode Plein
- Museum Speelklok
- Antwerpen, stad aan de...
- Droomtuinen
- Verslag uit de Ardennen