De luidklokken van de Utrechtse Domtoren

Willem Bernardus Tijssen

Op hoogtijdagen hoef je niet
te vragen welk geluid in brons
gegoten machtig het stadscentrum
van Utrecht domineert; het zijn dan
de handen van het Utrechtse klokkenluiders
Gilde die met een traditioneel gelui
een luisterrijke Europese grootmacht in
14 bronzen klokken aan de stadsbevolking
presenteert.

Het is de 112 meter hoge Domtoren die dan
niet alleen visueel het stadsbeeld domineert
in Gotiek, maar die met gevoel voor traditie
stemming weet te geven aan wat leeft bij het
Utrechtse publiek. Sedert 1505 luidt een massa
van 31.000 kg op toonsoort afgestemd brons en
machtig vanuit de toren; kent de geluidskracht
een dominantie die bijna nergens elders in Europa
is te horen.

Tevens karakteristiek kenmerken de 50 klokken
van de Beiaard de Domtoren, die de beiaardier,
in zijn omvang van vier octaven, met gevoel
voor de eigentijdse muziek op de zaterdagochtend
aan ieder luisterend oor wil laten horen.

Een speeltrommel omlijst tenslotte 24 uur muzikaal
mechanisch elk kwartier die een uur kent;
zo glorieert de Domtoren als de hoogste
Nederlandse kerktoren en verwent hij zijn publiek
al vele eeuwen met zijn bronzen muzikale talent.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 29-07-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)

Informatie bij het gedicht

Schrijver: Willem B. Tijssen

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘De luidklokken van de Utrechtse Domtoren’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.