INLOGGEN
«»

Albion

Wanneer het benauwt in Calais
en je staat bij het leven
in het krijt; en de meeuwen iets
droefgeestigs overzweven van
een mens op de vlucht voor zijn spijt;
dan kun je beter laat dan nooit na
het vele botsen; op zoek gaan naar
nieuw geluk achter Dovers witte
krijtrotsen.

Aan Albions Zuidkust doemt tijdloos
witte hoop omhoog, die nog nimmer
de goede intenties van de overzijde
bedroog. Een zeemeeuw neemt vaak
oud verdriet mee van het continent,
maar het krijgt een nieuwe kans voorbij
de krijtrotsen op weg naar de tuinen
van Kent.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-05-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen
Actief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:

Schrijver: Willem B. Tijssen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Albion’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.