De Windhaan

Willem Bernardus Tijssen

De windhaan op de toren
Staat daar al eeuwenlang
Nooit anders dan gewoon
wordt hij onbeweeglijk gadegeslagen
En bewondering is zijn wereldloon.
De wind beweegt hem van Noord
Naar Zuid, of als de wind hem
Van het Oosten naar het Westen
fluit, kukelt hij naar aard gedwee
Met de voor hem bestemde winden
Mee. Stormen zijn voor hem geen
Hindernis gebleken; nog steeds
Waait hij mee naar alle streken.
Stabiel behoudt de windhaan zijn
Evenwicht en blinkt zijn goud in het
Ochtendlicht. Voor de mensen een
Onmisbaar levenskompas; voor wat
komt, nu is, voorheen gekomen was.
De windhaan staat als baken in de tijd ;
Van geboorte, trouw tot de dood,
Gevangen tussen het rood van de
Pannen, ingeklemd tussen het
Beslagen lood.