zo zie ik de Commissie Meijer

elze schollema

wie zoekt zal sterven in de aanbeveling
van het rijk, de driekleur wappert
slechts in een besnaarde wind, wie looft
de leider en martelt de horigen

de stem verzacht, het plein loopt leeg
de laatste boezemvrienden bevredigen
elkaar en likken hun tot angst verdikte zaad
met tussenpozen van elkanders lijf

weer wordt de vaandel gestreken, een saluut
een schot in de roos – de tijd bezwijkt aan
leugens en bedrog is de weg die ons draagt

is deze aarde ouderloos en is de uitkomst
het geslacht van een hermafrodiet of is het lot
het kansspel van de hoogste bieder?