Een grote bos witte Rozen
Ik kocht mezelf een grote bos witte, langstelige Rozen
Ik heb daarvoor gekozen vanwege hun mogelijk
spirituele kracht Graag had ik die aan haar toebedacht
waarvan ik nou juist niets positiefs meer verwacht
En nu is zij dan jarig... Hoe ik dat ooit zou vergeten!
Zij, die met enig geluk binnen afzienbare tijd zelf dan
'oma' mag heten... Zoveel toegebracht wederzijds leed
Vandaar die aangeschafte bloemen zodat ook zij,
al is het maar in de geest, dat nooit meer vergeet!
Dakoyria, 2021.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-09-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een grote bos witte Rozen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.