«»
uit heer Bommels tuin, wordt telkens gegooid,
keert draaiend terug, slaat en rotzooit,
verwoest de kamers van Slot Bommelstein.
Ollie schreeuwt wanhopig: "Word vernield, verdwijn!"
Maar het ding, dat overal ellende strooit,
doet Olivier vluchten. Ontheemd en berooid
trekt hij voort. Zal het altijd zwerven zijn?
De meester van het nare voorwerp, een fakir,
tovert, blaast bezwerend op een wonderfluit:
een rechte, machteloze stok ligt hier.
Al het kwade is verjaagd: herstel zingt luid.
't Vertrouwde kasteel heeft smakelijk vertier:
om de tafel klinkt het gebeurde vrijuit.
BOEMERANG
Een krom, angstwekkend werphout komt tevoorschijnuit heer Bommels tuin, wordt telkens gegooid,
keert draaiend terug, slaat en rotzooit,
verwoest de kamers van Slot Bommelstein.
Ollie schreeuwt wanhopig: "Word vernield, verdwijn!"
Maar het ding, dat overal ellende strooit,
doet Olivier vluchten. Ontheemd en berooid
trekt hij voort. Zal het altijd zwerven zijn?
De meester van het nare voorwerp, een fakir,
tovert, blaast bezwerend op een wonderfluit:
een rechte, machteloze stok ligt hier.
Al het kwade is verjaagd: herstel zingt luid.
't Vertrouwde kasteel heeft smakelijk vertier:
om de tafel klinkt het gebeurde vrijuit.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 27-10-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Han MessieActief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘BOEMERANG’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.