INLOGGEN
«»

Industriële angst

INDUSTRIËLE ANGST

Industriële angst
In grauwe fabriekshallen
Mechanische eenzaamheid
Voelt doods

Grijze rook
Hoge schoorsteenpijpen
Vervallen loodsen
Machinale ritmes

Willoos brein
Hopeloosheid
Onverschilligheid
Mieren en muizen

Ik ben een nummer
Drieduizend driehonderdzevenenveertig
Alle straatjes zijn hetzelfde
Alle huisjes zijn hetzelfde

Hier wordt alleen gestorven
Elke dag voelt als zondag
Om zes uur 's avonds eten we
Daarna kijken we TV

Hij heeft slechte longen
Versleten botten en gewrichten
Ondanks dat hij niet oud is
Hij is nooit jong geweest

Industriële angst
Fabriekshallen met ronkende machines
De nieuwe generatie staat klaar
Om het stokje over te nemen

Rode bakstenen huisjes
Rode bakstenen schoorsteenpijpen
Grijze rookpluimen
Over de wijken van de stad

De toekomst is in de maak
De toekomst komt eraan
En al het lijden
Is voor niks geweest

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 28-07-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Industriële angst ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.