«»
Dirk werkt op een groot kantoor
Hij staat bij het koffieapparaat
Hij staat enorm te zweten
Het zweet staat op zijn voorhoofd
Zijn hoofd is rood en rond
Glanzend als een biljartbal
Zijn blauwe maatpak is te groot
Het ziet eruit alsof het is gekocht
Bij een Aldi filiaal ergens in Polen
Zijn stropdas draagt hij te kort
Die komt tot net onder zijn borstbeen
Het is een triestige aanblik
Dirk is veel te zwaar
En zijn conditie is belabberd
Hij lacht te hard om zijn eigen grappen
Niemand vindt Dirk hier leuk
Hij praat tegen zijn collega's aan
Hij vindt het fijn om ronduit te vertellen
Over zijn uitgebreide vakantieplannen
Wat hij dit weekend heeft gedaan
Wat hij allemaal weer heeft gekocht
Welke festivals hij heeft bezocht
Dat hij populair is bij de vrouwtjes
Hij wil zo graag indruk maken
Niets van dit alles is waar
Dat weten zijn collega's allemaal
En Dirk weet het zelf ook
Dirk woont alleen in een flatje
Maar zelf koken doet hij nooit
Hij eet meestal bij zijn ouders
Zijn ouders zijn al op leeftijd
Zelf is Dirk zijn jeugd ook kwijt
Hij is de dertig al ruim gepasseerd
Hij doet niet zoveel in zijn vrije tijd
Hij kijkt naar erotische animaties
Van vrouwelijke superhelden
Hij kijkt naar drukke actiefilms
Met veel auto's en explosies
Hij eet chips, koekjes en snoep
Die spoelt hij weg met liters cola
Alcohol drinkt hij nooit
Drank vindt Dirk maar vies
Dirk heeft nooit een vriendin gehad
Maar hij is elke dag opnieuw verliefd
Op de meisjes op kantoor
Dirk staat zwetend voor de spiegel
Bij de wasbak van het toilet
Op het kantoor waar hij werkt
Hij werkt vijf dagen per week
Hij is verkoper binnendienst
Van industriƫle kunststof ringetjes
Dirk kijkt zichzelf aan
Hij ziet het zelf ook wel
Hij heeft de dood in de ogen
Hij ziet eruit alsof hij elk moment
Ter plekke dood neer kan vallen
Door een plotselinge hartaanval
En dat zal ook gebeuren
Over zeven maanden en drie dagen
Ik beschik over voorkennis
Dirk weet niet wat leven is
Hij wil het ook niet meer weten
Hij is aan het eind van zijn Latijn
Dirk is verloren, maar niet verdwaald
Want om te kunnen verdwalen
Moet je op de goede weg zijn geweest
Dirk is nooit ergens geweest
Dirk gaat nooit ergens heen
Behalve dan naar kantoor
Arme Dirk
Arme Dirk
ARME DIRKDirk werkt op een groot kantoor
Hij staat bij het koffieapparaat
Hij staat enorm te zweten
Het zweet staat op zijn voorhoofd
Zijn hoofd is rood en rond
Glanzend als een biljartbal
Zijn blauwe maatpak is te groot
Het ziet eruit alsof het is gekocht
Bij een Aldi filiaal ergens in Polen
Zijn stropdas draagt hij te kort
Die komt tot net onder zijn borstbeen
Het is een triestige aanblik
Dirk is veel te zwaar
En zijn conditie is belabberd
Hij lacht te hard om zijn eigen grappen
Niemand vindt Dirk hier leuk
Hij praat tegen zijn collega's aan
Hij vindt het fijn om ronduit te vertellen
Over zijn uitgebreide vakantieplannen
Wat hij dit weekend heeft gedaan
Wat hij allemaal weer heeft gekocht
Welke festivals hij heeft bezocht
Dat hij populair is bij de vrouwtjes
Hij wil zo graag indruk maken
Niets van dit alles is waar
Dat weten zijn collega's allemaal
En Dirk weet het zelf ook
Dirk woont alleen in een flatje
Maar zelf koken doet hij nooit
Hij eet meestal bij zijn ouders
Zijn ouders zijn al op leeftijd
Zelf is Dirk zijn jeugd ook kwijt
Hij is de dertig al ruim gepasseerd
Hij doet niet zoveel in zijn vrije tijd
Hij kijkt naar erotische animaties
Van vrouwelijke superhelden
Hij kijkt naar drukke actiefilms
Met veel auto's en explosies
Hij eet chips, koekjes en snoep
Die spoelt hij weg met liters cola
Alcohol drinkt hij nooit
Drank vindt Dirk maar vies
Dirk heeft nooit een vriendin gehad
Maar hij is elke dag opnieuw verliefd
Op de meisjes op kantoor
Dirk staat zwetend voor de spiegel
Bij de wasbak van het toilet
Op het kantoor waar hij werkt
Hij werkt vijf dagen per week
Hij is verkoper binnendienst
Van industriƫle kunststof ringetjes
Dirk kijkt zichzelf aan
Hij ziet het zelf ook wel
Hij heeft de dood in de ogen
Hij ziet eruit alsof hij elk moment
Ter plekke dood neer kan vallen
Door een plotselinge hartaanval
En dat zal ook gebeuren
Over zeven maanden en drie dagen
Ik beschik over voorkennis
Dirk weet niet wat leven is
Hij wil het ook niet meer weten
Hij is aan het eind van zijn Latijn
Dirk is verloren, maar niet verdwaald
Want om te kunnen verdwalen
Moet je op de goede weg zijn geweest
Dirk is nooit ergens geweest
Dirk gaat nooit ergens heen
Behalve dan naar kantoor
Arme Dirk
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-07-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Vincent OostrijckActief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Arme Dirk ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.