Barsten
Mijn muur is gebarsten,
door die vele lasten.
Ik leef als een slot,
maar nu is alles op.
Ik heb geen kracht, geen moed, ik ben kappot.
Het is het lot.
Ik ben doorboord,
dit is het woord.
Het gevoel blijft,
dat wordt verzwijgt.
Het kraakt,
het raakt
en er wordt naar gestaard.
Ik kan niet meer,
na die 1000 keer.
Het is gedaan,
dus ben gegaan.
Myrthe Dokens, 2015
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-06-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Myrthe Dokens (Actief sinds: 08-05-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Barsten’ van Myrthe Dokens zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.