Mijn hemellichaam
Mijn ziel is mijn hemellichaam.
Onmetenlijk,wijds en groot.
Open en bloot.
Transparant,
waar je alleen,dwars, in kunt kijken.
Waar zijn zijn geheimen?
Die in het diepste verdwijnen.
Met al zijn kwalen en pijnen.
Soms wegkwijnend.
Het halve lijden van het gedeelde leed.
Totdat het hem speet
Verscheurd en in tweeën of spleet.
Verbonden door helende wonden.
Van vroeger ,van boven tot onder.
Totdat de zonde er onder gaat.
Een transformatie ondergaat.
In het donker!
Als sterren aan de hemel staan!
Het is een.....
HOOP!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Remon Feijen (Actief sinds: 28-02-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijn hemellichaam’ van Remon Feijen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.