Fabriek

Vincent Oostrijck

FABRIEK

De fabriek rookt
Maalt, perst en sist
Stampt en knarst
Dampt en pompt
En schreeuwt het uit

Is het de existentiële pijn
Van zo te moeten zijn ?

Efficiënt functioneren
Perfect produceren
Maar niet echt leven
Altijd maar doorgaan
Tot het niet meer gaat

Je wordt vervangen
Stilgelegd en ontkoppeld
Afgevoerd zonder eer
Voor bewezen diensten

De fabriek is lelijk
En prachtig tegelijkertijd
Indrukwekkend van statuur
Ontzagwekkend doods

Hij beweegt en puft
Kreunt, steunt en zucht
Is zo doods en somber
Als de grijze rook
Die hij dagdagelijks uitademt

IJzer, metaal en kunststof
Koud materiaal
En de vraag die hamert
In de hoofden :

Wie verlost ons uit ons lijden ?
Wat verlost ons uit ons lijden?

Niets of niemand toch

Wie ontsnapt daadwerkelijk
Aan de machinerie van dit bestaan
De mechanische kilte
De mars naar het graf

Niets of niemand toch

Koud metaal
Grijze adem
Zwarte dagen
In je hoofd

De rook vlucht tevergeefs
Uit de eeuwige schoorsteenpijp
En net als die rook
Reik jij eveneens vruchteloos
Naar een blauwe lucht