«»
Meneer De Bruin fietste
Hij ging naar een feest
Ergens aan de andere kant
Van de uitgestrekte stad
Het begon te regenen
Hij was zijn regenjas vergeten
Hij kreeg een lekke band
Hij was niet meer zo blij
Hij parkeerde zijn oude fiets
Aan een groene lantaarnpaal
Hij ging te voet verder
Naar de dichtstbijzijnde metrohalte
Nadat hij weer was uitgestapt
Moest hij nog een half uur lopen
Het feest stelde niet veel voor
Het was een klote feest
Meneer De Bruin werd somber
Hij wilde een beetje dood zijn
Hij bleef nog een aantal uren
Hij liep terug naar de metrohalte
Vlak voor zijn natte neus
Reed de laatste metro weg
Hij zag hem verdwijnen in de verte
Hij keek hem nog lang na
Het ging nu harder regenen
Er zat niets anders op
Hij liep de weg naar huis terug
Tot de zon al opkwam
Onderweg kwam hij niemand tegen
En als je hem wel had zien lopen
Kon je door het noodweer niet zien
Dat hij huilde in de regen
Toen hij eenmaal thuis was
Stopte eindelijk de regen
Hij was een verzopen kat
Hij zette koffie in de keuken
Dit was een dag om te vergeten
Maar hij wist wel beter
Dit zou hij nooit vergeten
Al werd hij honderd jaar
Arme
Arme
Meneer De Bruin
Meneer De Bruin in de regen
MENEER DE BRUIN IN DE REGENMeneer De Bruin fietste
Hij ging naar een feest
Ergens aan de andere kant
Van de uitgestrekte stad
Het begon te regenen
Hij was zijn regenjas vergeten
Hij kreeg een lekke band
Hij was niet meer zo blij
Hij parkeerde zijn oude fiets
Aan een groene lantaarnpaal
Hij ging te voet verder
Naar de dichtstbijzijnde metrohalte
Nadat hij weer was uitgestapt
Moest hij nog een half uur lopen
Het feest stelde niet veel voor
Het was een klote feest
Meneer De Bruin werd somber
Hij wilde een beetje dood zijn
Hij bleef nog een aantal uren
Hij liep terug naar de metrohalte
Vlak voor zijn natte neus
Reed de laatste metro weg
Hij zag hem verdwijnen in de verte
Hij keek hem nog lang na
Het ging nu harder regenen
Er zat niets anders op
Hij liep de weg naar huis terug
Tot de zon al opkwam
Onderweg kwam hij niemand tegen
En als je hem wel had zien lopen
Kon je door het noodweer niet zien
Dat hij huilde in de regen
Toen hij eenmaal thuis was
Stopte eindelijk de regen
Hij was een verzopen kat
Hij zette koffie in de keuken
Dit was een dag om te vergeten
Maar hij wist wel beter
Dit zou hij nooit vergeten
Al werd hij honderd jaar
Arme
Arme
Meneer De Bruin
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 14-11-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Vincent OostrijckActief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Meneer De Bruin in de regen ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.