suicidaal
langs platgetreden paden
heb ik een weg geschapen
uitcirkelend als spiraal
als na een steen
in een sloot
onze voeten schroeien
in veel te grote schoenen
we lopen in het tegenlicht
langs alle grijzen
van de weg
we hopen
ooit hieruit
te komen
we gaan plat ter aarde
en bidden tot de hemel
die helemaal onzichtbaar is
om uitstel
een uitweg
die geen uitgang is
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-10-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘suicidaal’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.