Dovemansoren

Door: Vincent Oostrijck

DOVEMANSOREN

Hij zegt :

"Ik ben heus niet verloren
Op zijn hoogst
Hopeloos verdwaald"

"Gebroken ?
Ach dat valt wel mee
Misschien wat beschadigd ja
Gekneusd en ook gebarsten"

"In ieder geval niets
Wat niet meer goed kan komen "
En is niet iedereen tenslotte
Een beetje kapot ?"

Ik kijk hem aan
Hij glimlacht
Hij staat te rillen
En te trillen op zijn benen

Hij is op
Hij valt uit elkaar
Er is geen houden aan
Ik lees de dood in zijn ogen

Hij is nog hier
Maar hij is al bijna weg
Niets dringt nog tot hem door

Je kunt niet iemand redden
Die niet gered wil worden
En water naar de zee brengen
Is een zinloze bezigheid

Ik knik
We nemen afscheid
Er valt niets meer te zeggen