Dovemansoren
DOVEMANSOREN
Hij zegt :
"Ik ben heus niet verloren
Op zijn hoogst
Hopeloos verdwaald"
"Gebroken ?
Ach dat valt wel mee
Misschien wat beschadigd ja
Gekneusd en ook gebarsten"
"In ieder geval niets
Wat niet meer goed kan komen "
En is niet iedereen tenslotte
Een beetje kapot ?"
Ik kijk hem aan
Hij glimlacht
Hij staat te rillen
En te trillen op zijn benen
Hij is op
Hij valt uit elkaar
Er is geen houden aan
Ik lees de dood in zijn ogen
Hij is nog hier
Maar hij is al bijna weg
Niets dringt nog tot hem door
Je kunt niet iemand redden
Die niet gered wil worden
En water naar de zee brengen
Is een zinloze bezigheid
Ik knik
We nemen afscheid
Er valt niets meer te zeggen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-06-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dovemansoren ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.