INLOGGEN
«»

Laatste woonstek

Het pleit is nu definitief beslecht: zij moet uit
haar vertrouwde woning echt weg!
Te gevaarlijk voor haar werd die bevonden,
vergeten gas geeft zomaar gewonden

Talloze tranen glijden langs haar gerimpelde
wangen Zo inverdrietig heb ik haar nog niet
gezien
Nog weer een verhuizing op je oude dag


Waarom zóu je nog en tamelijk spoedig
misschien?
Één kamertje krijg je, jouw allerlaatste adres
Ik voel danig met je mee nu slechts dát je dan
rest...

Voor mij zou het volstrekt niet meer hoeven
Maar nooit mag ik een uitspraak voor een
ánder zomaar doen
Zou het dan tóch wel wat helpen, wat knuffels
en af en toe een tedere zoen?

Dakoyria, 2019.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-03-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Laatste woonstek’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.