INLOGGEN
«»

Kleine appartementen

Kleine appartementen

Hij woonde helemaal alleen
In een piepklein appartement
Van een sociale huurflat

Het was zo'n lelijke vervallen blokkendoos
En hij zat als het ware vastgemetseld
En ingesloten in het midden

Buren links en rechts van hem
En ook onder en boven hem

Je zou met rechtvaardiging kunnen zeggen
Dat hij letterlijk omringd werd door gekken
Door een stoet krankzinnige huurders

Ongelukkige echtparen
Maakten voortdurend ruzie
En hadden daarna luidruchtige seks

Een voormalige studente zonder diploma's
Speelde manisch op haar trombone
De hele eindeloze nacht lang

Voorts nog:

Stampende en niet aflatende hip hop dreunen

Blaffende agressieve honden

Jankende baby's en schreeuwende kinderen

Onophoudelijke feest- en braspartijen

Massale knokpartijen

Gevloek, gekreun, gegil
Gebonk, gekraak, getimmer

En iemand die dag en nacht aan het boren was

Op een morgen vond men de arme kerel
Hij lag dood onderaan het flatgebouw
Van zes hoog naar beneden gesprongen

Onder de huurders werd nog veel nagepraat
Hij was vast plotseling gek geworden
Maar niemand die precies wist waarom

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 11-09-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kleine appartementen’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.