Tussen hemel en hel
Tussen hemel en hel
Er zijn problemen in het paradijs
Grote problemen
Alles ziet er prachtig uit hier
De lucht is eeuwig blauw
Net als de zee
Die kalm en sereen is
De zon schijnt onvermoeibaar
De natuur is weldadig groen
En tiert welig
Maar dat alles
Is slechts uiterlijke schijn
De zon is gloeiend
En verbrandt de huid
Van de mensen
Als uitgebakken spek
En de hitte
De hitte is ondraaglijk
Het water is intens zout
En de mensen hebben dorst
Maar geen drinkwater
Er is grote honger
Maar niets is eetbaar
De natuur is er prachtig
Maar geeft een thuis
Aan muggen en ander ongedierte
Die de mensen kwellen
Ze steken en bijten
De mensen lijden
En ze vertellen elkaar verhalen
Over de hel
Dat een waar paradijs schijnt te zijn
In vergelijking met de hemel
God is ook in de hel afwezig
Hij is altijd op zakenreis of zoiets
Maar de Duivel is er wel
Lucifer is streng maar rechtvaardig
En het ontbreekt zijn onderdanen
Aan helemaal niets
En wat betreft mijzelf
Ik leef ergens tussen
De hemel en de hel
Ik heb geen thuis
Ik zwerf alleen tussen de sterren
En dat is prima
Ik blijf hier
Net zolang als ik zelf wil
Niemand heeft last van mij
En nog veel belangrijker
Ik heb last van niemand
Hier op deze plek
Tussen hemel en hel
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-07-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tussen hemel en hel’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.