INLOGGEN
«»

Gebroken vleugel

ik zag je vandaag
dapper liep je met een
gebroken vleugel

je tred was traag
een verbeten blik
je hield je sterk

Je zag me niet
ik wilde zwaaien
maar besefte dat dat pijnlijk is

als je ziet
dat ik wel vliegen kan
terwijl ik het jou zo toewens

ik kan niet uitleggen
waarom het is zoals het is
stil ben ik je maar voorbij gegaan

woorden hebben niets te zeggen
al zou ik willen schreeuwen
je optillen en meenemen

je moet het zelf doen
al is het met 1 vleugel
al gaat het moeizaam

al is het nooit meer zoals toen
de zon, de sterren en de maan
ze zijn er nog, het is nog te ver

als ik je weer tegen kom
een volgende keer
hoop ik dat ik zie

dat jij mij zonder pardon
schaterlachend inhalen kan
wat zal ik dan zwaaien!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-05-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Erna Kagenaar
Actief sinds: 10-01-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gebroken vleugel ’ van Erna Kagenaar zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.