INLOGGEN
«»

De wachtkamer, deel 1

De wachtkamer, deel 1

Als ik in de wachtkamer zit
Ik kijk de wachtenden in de ogen
Voel iets van wat zij voelen

Een jonge man met een petje
Vol onrust en energie
Het is niet hij maar de anderen
Laat me met rust
Hij pleegt verzet

Een tenger en bleek meisje
Haar ogen naar de grond
Ze verschuilt zich in zichzelf
Hoopt dat niemand haar ziet
Het ligt allemaal aan mij

Een oudere man in vuile kleren
Met een wanhopige blik
Hij begrijpt het niet meer
Wat wordt er van hem verwacht
De paniek slaat toe

Ik tussen hen
Allemaal wachten we op iemand
Die ons misschien helpen kan
Maar waar we echt naar toe gaan
Dat weten we niet
We vrezen het ergste
We hopen op iets beters
Ook al zitten we samen
We zijn niet verbonden
Eilanden in de oceaan

En als ze mij aankijken
Recht in mijn ogen
Dan vraag ik me af
Wat zien jullie dan

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-10-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De wachtkamer, deel 1’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.