tijdsspook

Geert Messelis

de heiige kleur
van de dag
toont zijn verlangen
van haat tegen verlangen
" en al wie lelijk is
maken we af "
het lopen uit de pas
wordt streng bestraft
alles vertoont de vaderveren
gemaakt om te verdelen
je zal het woord nooit
wederspreken
het woord heb ik
van mijn god gekregen
mijn kleren zijn bekleed
met elk gezag
zwijgend en gesloten
bekijkt en oordeelt
en veinst mededogen
voor de bibberende
opgestoken hand
om het zurige brood
te bijten
de stank van oordeel
tot zich te nemen
en mee dader worden
in de strijd tegen de wormen
zij zijn de schuld
ze moeten worden ingelost
diep, zeediep in een schelp
verborgen
zwijgen de bevrijdingsklokken
en schrikken van elk kloppen
kwaad troont op torens
die menselijk vertrappen
bespugen woorden die helen
de mededaders
lachen van de schrik
en drinken zich tot moorden
en toch monkelen er liefdeswoorden