burn
we zijn geen voorbijgangers meer
we gaan niet meer voorbij
we rennen
waarheen
een onderschikking
het opgejaagde wild
stelt geen vragen
het rent voor het leven
bij het leven
de instorting
lang opgdreven paard
dat nooit het hoofd schudt
alleen vlokken schuim
opgetrokken lippen
het opensperren van de ogen
het hijgen, het liggen
om nooit meer
bij te komen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘burn’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.