«»
de lange witte gangen
haar dagelijkse wandelgang
haar vingers gaan nooit open
en knoestig zijn haar knoken
haar armen zwaaien uit de kom
ze zoekt al jaren
en nooit, nooit vind ze iets
ze bestaat, be-staat ze?
ze herkent nooit meer het heden
maar zoekt naar het verleden
ze wil een uitweg vinden
niet zoals de dag
dat ze binnen werd gebracht
haar mond is dicht genaaid
om geen geheimen te onthullen
die sinds lang
vergeten zijn
witte dame
kaarswit schreit zij doorde lange witte gangen
haar dagelijkse wandelgang
haar vingers gaan nooit open
en knoestig zijn haar knoken
haar armen zwaaien uit de kom
ze zoekt al jaren
en nooit, nooit vind ze iets
ze bestaat, be-staat ze?
ze herkent nooit meer het heden
maar zoekt naar het verleden
ze wil een uitweg vinden
niet zoals de dag
dat ze binnen werd gebracht
haar mond is dicht genaaid
om geen geheimen te onthullen
die sinds lang
vergeten zijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 29-12-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘witte dame’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.