«»
het lijden
de rijkdom is verschaald
de pijn wordt opgeschaald
een afgelegen kroeg
een slagveld
van gelijmde
levens
wie gaat naar de pijngrens streven
de weggegooide levens
een aanklacht tegen
eeuwig als de branding
de ongerichte kreten
murmelen ongemerkt
onder de grond
weinigen weten
de narrenschepen varen
hun rondvaart
en de goegemeente maar staren
de handen zijn teruggetrokken
de helden zijn zo moe
ze doen hun oogjes toe
voor lijden
aan het zijn
de splinters bij het schaven
verankerd in de ziel
de littekens
onthullen niet
ze staren
de pijn die nooit verdwijnt
schrijnend schreit het zijnhet lijden
de rijkdom is verschaald
de pijn wordt opgeschaald
een afgelegen kroeg
een slagveld
van gelijmde
levens
wie gaat naar de pijngrens streven
de weggegooide levens
een aanklacht tegen
eeuwig als de branding
de ongerichte kreten
murmelen ongemerkt
onder de grond
weinigen weten
de narrenschepen varen
hun rondvaart
en de goegemeente maar staren
de handen zijn teruggetrokken
de helden zijn zo moe
ze doen hun oogjes toe
voor lijden
aan het zijn
de splinters bij het schaven
verankerd in de ziel
de littekens
onthullen niet
ze staren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-12-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de pijn die nooit verdwijnt’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.