VLUCHTEN, VLUCHTEN...
VLUCHTEN VLUCHTEN VLUCHTEN
stel je voor
je leeft in een gebied van nijd en strijd
je ziel is totaal verweesd
het is nog nooit zo erg geweest
je armen zijn niet lang en lang niet sterk genoeg
om je allernaasten te omarmen en te beschermen
je kunt niet meer, laat of vroeg
geen kracht meer zelfs om te huilen, schreeuwen of te kermen
niet waar je nu bent
in een lullige koude lekkende tent
in deze omgeving van hartelozen
daar heb je zelf niet voor gekozen
temidden van pijn en bloed en hartzeer
dat breekt een mens, keer na keer
je moet hier weg en wel snel
naar betere oorden
naar medemensen in het noorden
JeVeBe 2015
hebtudatook.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-05-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
JeVeBe (Actief sinds: 14-03-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘VLUCHTEN, VLUCHTEN...’ van JeVeBe zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.