het gisteren blijft
moeder slaapt
op haar voorhoofd
zweetdruppels
geen beschermengel
op haar schouder
al zeg ik bewust niet
dat zij haar dagen
in duisternis doorbrengt
[niet omdat het niet zo is
maar uit misplaatste trots]
o ja, ik vergeet nog
de brandende zon te benoemen
in de maanden juli en augustus
zomerdagen en hun bewoners:
bomen als sprinkhanen
met vogels op de rand
moe makende middagen
in gaten helder licht
en slapende moederliefde
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-12-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
sunset (Actief sinds: 08-10-2014)
Informatie bij het gedicht
Mijn moeder was om welke reden ook niet in staat tot echte moederliefde; ondanks dat zij tien kinderen baarde. En nog steeds, zelfs nu het onmogelijk geworden is, blijft in mij dat pijnvol verlangen er naar.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘het gisteren blijft’ van sunset zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.