INLOGGEN
«»

ROTTERDAMS PARK

Tussen wegendrukte en havenklanken
ademt een bomenrijk ruim en verblijd.
Bedaagde reuzen wuiven koel en wijd,
mogen bloemengeur voor jong gemoed danken.

Rust straalt nodend uit grasveldjes en banken.
Allerlei spraak is tot zwerven bereid
langs de vijver, die zijn vele vingers spreidt
als lange, dooreen geweven ranken.

Een tuin vol hoekig denkende beplanting
wijst minzaam naar het nabije wandelpad,
dat verzinkt onder oerwoudbegroeiing.

De Alpenhut, binnen rotswanden gevat,
en het Noorse huis der schone bezinning
schenken eendracht aan de lusthof van de stad.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-09-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018Informatie bij het gedicht:

Dit park bevindt zich aan de haven van Rotterdam, aan de voet van de Euromast. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ROTTERDAMS PARK’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.