«»
ziet uit over Breda 's wijde pleinen;
schaduwen en knipogen verschijnen
steeds op ramen, die streng tóch nodend staren.
Burgers komen iets vragen of verklaren,
wachten in een ruimte, waar spel voor kleinen
verstarde geest fijntjes doet verdwijnen,
hier huiselijk gemoed wenst te baren.
Daarachter voeren kamers zedige strijd,
bemoedigd door kundige overdenking:
vingers, tot kunstzinnig tasten bereid.
Alle uren troont plooibare stemming,
soms krijgshaftig, dan doordrongen van mildheid,
geeft de stad liefderijke bescherming.
ZETEL VAN GEZAG
Het gebouw der waakzame ambtenarenziet uit over Breda 's wijde pleinen;
schaduwen en knipogen verschijnen
steeds op ramen, die streng tóch nodend staren.
Burgers komen iets vragen of verklaren,
wachten in een ruimte, waar spel voor kleinen
verstarde geest fijntjes doet verdwijnen,
hier huiselijk gemoed wenst te baren.
Daarachter voeren kamers zedige strijd,
bemoedigd door kundige overdenking:
vingers, tot kunstzinnig tasten bereid.
Alle uren troont plooibare stemming,
soms krijgshaftig, dan doordrongen van mildheid,
geeft de stad liefderijke bescherming.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 07-12-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Han MessieActief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ZETEL VAN GEZAG’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.