stadje

Geert Messelis

de stad staat in verroeste steigers
want nieuw was veel te duur
de rivier een rechtgetrokken lint
een vuile streep
van horizon tot horizon
de stad verliest de adem
teveel antieke industrie
schimmen waren
door lege straten
op zoek naar iets dat open is
ze kijken niet eens meer op
duivenpoep op de stoep
en je weet genoeg
te koop/ te huur
versiert de winkelramen
er is geen weg meer vooruit
het hart klopt moeizaam
terwijl in de buitenwijken
de barbeques opstaan
en men elkaar gezellig wijsmaakt
dat alles voor altijd
zal blijven verdergaan