«»
Hoge gebouwen staan dof te wachten;
kleine huizen tonen eeuwige krachten:
nietig leven, dat bestendig bestaat.
Lome wolken, in plechtig grijs gewaad,
hangen laag boven de schaduwstad, trachten
haar te houden onder sluimermachten,
maar zeilen weldra weg, na wijs beraad.
De bleekblauwe lucht baart van lieverlee
blanke welvingen, die samengroeien
tot een rein blinkende platinazee
Op lover, aarde en steen stoeien
hemelglanzen, wekken Frieslands sterke stee,
waar Smallingerlands werken blijven bloeien!
AURORA
Drachten soest vredig bij stille dagenraad.Hoge gebouwen staan dof te wachten;
kleine huizen tonen eeuwige krachten:
nietig leven, dat bestendig bestaat.
Lome wolken, in plechtig grijs gewaad,
hangen laag boven de schaduwstad, trachten
haar te houden onder sluimermachten,
maar zeilen weldra weg, na wijs beraad.
De bleekblauwe lucht baart van lieverlee
blanke welvingen, die samengroeien
tot een rein blinkende platinazee
Op lover, aarde en steen stoeien
hemelglanzen, wekken Frieslands sterke stee,
waar Smallingerlands werken blijven bloeien!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 10-06-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Han MessieActief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘AURORA’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.