INLOGGEN
«»

AURORA

Drachten soest vredig bij stille dagenraad.
Hoge gebouwen staan dof te wachten;
kleine huizen tonen eeuwige krachten:
nietig leven, dat bestendig bestaat.

Lome wolken, in plechtig grijs gewaad,
hangen laag boven de schaduwstad, trachten
haar te houden onder sluimermachten,
maar zeilen weldra weg, na wijs beraad.

De bleekblauwe lucht baart van lieverlee
blanke welvingen, die samengroeien
tot een rein blinkende platinazee

Op lover, aarde en steen stoeien
hemelglanzen, wekken Frieslands sterke stee,
waar Smallingerlands werken blijven bloeien!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 10-06-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘AURORA’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.