AURORA

Han Messie

Drachten soest vredig bij stille dagenraad.
Hoge gebouwen staan dof te wachten;
kleine huizen tonen eeuwige krachten:
nietig leven, dat bestendig bestaat.

Lome wolken, in plechtig grijs gewaad,
hangen laag boven de schaduwstad, trachten
haar te houden onder sluimermachten,
maar zeilen weldra weg, na wijs beraad.

De bleekblauwe lucht baart van lieverlee
blanke welvingen, die samengroeien
tot een rein blinkende platinazee

Op lover, aarde en steen stoeien
hemelglanzen, wekken Frieslands sterke stee,
waar Smallingerlands werken blijven bloeien!