AMERIKA 'S TIJD
Het verre, onbekende vasteland
kende grootse, onkwetsbare zuiverheid.
Wonen, zwerven was onnoemelijk wijd:
hoge wijsheid schiep rechtlijnig verstand.
Steeds tegen ruwe ontbering bestand
streed de gezonde geest voor zekerheid,
was bij hard en eenvoudig leven verblijd.
Tenslotte kwamen ontdekkers op zijn strand.
Indringers zouden bezittend besturen,
de wijs van 't nieuwe deel der wereld breken,
reeds lang bestaande arbeidslust verzuren.
Dit rijk wil over de aardbol preken,
gezag tonen als eens de kampvuren.
Mag diens oude, reine hart blijven spreken?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-03-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
Het zuivere en gezonde leven van de vroegere Indianen is grotendeels verwoest door de opkomende blanken. Mag toch iets van de oude aard behouden blijven in dat machtigste land, dat over heel de wereld zijn stem laat horen?
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘AMERIKA 'S TIJD’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.