ik verouder, jij verandert
het voelt naar
in de ogen van jouw stad te kijken
en een blik terug te krijgen
als was je vreemd, een onbekende
ongenode gast
we zeggen vertrouwd
maar zijn zo gauw verdwenen
in de hecatomben
in de drijfjacht van de stad
in het drijfzand van zijn jacht
de stad kent het terrein
hij heeft geen tijd om om te kijken
we zijn er slechts een ogenblik
te gast
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-03-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ik verouder, jij verandert’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.