INLOGGEN
«»

RUIMTESPEL

Reine adem daalt blij zuchtend
uit een sneeuwhoofd van hoge Alpen neer
over hun borstkas vol bloemengeur
en harde buik met sparrenschaduw
glijdt zacht langs een bewoonde voet
geeft het ingetogen dorpsleven
zingende herboren arbeidslust
danst blozend door het ruime bergmeer
vergezelt
het vaartuig der Zwitserse weermacht
dat ronddraait gelijk een watertor
dapper snort _ hort en puft
aan al zijn kanten scherpe ogen heeft
die turen
naar beweeg'lijke rotsen
onder de golven
vage gletsjers
boven de wolken
vijandige geest bespeuren willen
geheimzinnig loerend _ dreigend wijd
als de oceaan.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 04-02-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018Informatie bij het gedicht:

De bergwind, die over de toppen en over het bergmeer gaat, daarbij over een boot van het Zwitserse leger blaast. Zwitserland heeft uiteraard geen marine, maar wel een klein onderdeel van het leger, dat op meren en rivieren opereert. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘RUIMTESPEL’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.