Kind in de apartheid
Ik glijd mijn vingers langs je tralies
en kijk om me heen
de Jacaranda zo paars
blote voeten op steen
ik vind je mooi, Afrika
maar je beweegt langs me heen.
trots, sierlijke tongval
rechte ruggen, sereen
ingewikkelde kleden
passeren langs me heen
ik wil mee
maar ben blank,
slecht en alleen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-11-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
gespleten (Actief sinds: 25-11-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kind in de apartheid ’ van gespleten zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.