«»
ook al schijnt de zon zo onbedaarlijk
er wordt niet veel gebaard
de klok leeft ongeleefd verleden
de veren van de haan zien dof
zijn kraaien is vergaan
hij wijst niets meer aan
bij het ter kerke gaan
tot in het hart van de stad
zie je te koop/te huur
de stad is met pensioen
wie blijft zit op verwarmde terrassen
te praten over toen
je kan nog kinderstemmen horen
als vogels in de lente
maar altijd met de juf
met de hele klas
maar de stad draagt een oud pak
sleets steeds
hier schittert aftandsheid
de stad heeft nooit een kunstgebit gekregen
geen vreemde vogels strijken neer
er wordt nog wel geleefd
niet zot meer
maar ingetogen
zoals een oude dame
stad op drie benen
het stadje leeft nog ingeslapenook al schijnt de zon zo onbedaarlijk
er wordt niet veel gebaard
de klok leeft ongeleefd verleden
de veren van de haan zien dof
zijn kraaien is vergaan
hij wijst niets meer aan
bij het ter kerke gaan
tot in het hart van de stad
zie je te koop/te huur
de stad is met pensioen
wie blijft zit op verwarmde terrassen
te praten over toen
je kan nog kinderstemmen horen
als vogels in de lente
maar altijd met de juf
met de hele klas
maar de stad draagt een oud pak
sleets steeds
hier schittert aftandsheid
de stad heeft nooit een kunstgebit gekregen
geen vreemde vogels strijken neer
er wordt nog wel geleefd
niet zot meer
maar ingetogen
zoals een oude dame
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 07-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘stad op drie benen’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.