Vianden

Valentijn

Je bent een bastion van vuur
Een burcht om van te watertanden
Je sluit me buiten om het uur
En snijdt mijn naam in beide handen

Ik maak een levensgroot beeld in verborgen steen
Terwijl de bomen huilen van het wit
Rennen takken om me heen
De tijd heeft lange tanden, geen gebit

De laatste stem staat op het etiket
Niet strijken in 40 graden wassen
Je schrijft me nogmaals in het net
En verkoopt mijn adem in plastic tassen