INLOGGEN
«»

De Utrechtse Domtoren

Onze stad heeft straten en dreven
Waar mensen hun leven leven.
Maar nu is er een probleem:
"Onze Domtoren past niet meer
In het nieuwe systeem." Gelijk
Steden als Londen en Berlijn
Moet ook in Utrecht de sky de
Limit zijn. Zo gaat zij op te grote
Voet door het leven en wordt
Door hoogmoed voortgedreven.
Ondertussen stampt zij terstond
Haar eigen toren van Babel
Uit de grond. Volgens het
Historisch Geweten zal deze de
" Belle Van Zuylen" heten.

Onze stad heeft singels en banen
waar mensen zich gelukkig wanen.
Maar nu is er een probleem:
"De nieuwe tijd legt zo zijn eigen
Claim." Gelijk de maatstaven van
De moderniteit nu anders zijn, blijkt
De Domtoren inmiddels een maatje
Te klein. Zo wordt onze geschiedenis
In het nauw gedreven, en kan slechts
In de schaduw van iets anders verder
Leven. Terwijl men nieuwe luchtkastelen
Stampt uit de grond, verliest de burger het
Zicht op wat hem aan het verleden bond.

Al wat men aan de stad kan bekoren
werd immers onder de Domtoren geboren.
Daarom spreekt zijn verleden een andere
Taal; en blijft de Domtoren een icoon van
Ons Allemaal.





Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-06-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen
Actief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De Utrechtse Domtoren’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.