ZICHTEN OP ZEE

Han Messie

Dreigende grauwe lucht
drukt op hoge steile rotsen
waar het oneindige water
diepe boze rimpels trekt
zeilboten angstig weg lijden
de vertrouwde haven zoeken

het brede vreedzame strand
noodt tot almaar voortstappen
langs de branding
waaruit trommelslagen
van opwekkende mars klinken

het zonlicht boven de baren
zweeft ongestoord naar de kust
brengt in straten en huizen
knipogend oceaangezicht

de blik der kunstschilders
vangt de onmetelijke wijdte
tussen hemel en golven
penselen scheppen
stevige gestalten
die een ieder aanspreken
ofwel diep geheim bewaren
speuren ook eigenzinnig
naar ijle schimmen
kleurloos licht en donker
in elkaar overvloeiend.